засто́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засто́йваюся засто́йваемся
2-я ас. засто́йваешся засто́йваецеся
3-я ас. засто́йваецца засто́йваюцца
Прошлы час
м. засто́йваўся засто́йваліся
ж. засто́йвалася
н. засто́йвалася
Загадны лад
2-я ас. засто́йвайся засто́йвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час засто́йваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засто́йвацца несов., в разн. знач. заста́иваться; см. застая́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засто́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да застаяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засто́йвацца

1. (zu lnge) sthenbliben* vi (s);

2. (сапсаваца) sich stuen; stcken vi; abstehen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

застая́цца, -таю́ся, -таі́шся, -таі́цца; -таі́мся, -таіце́ся, -тая́цца; -то́йся; зак.

1. Доўга прастаяць без руху.

Коні застаяліся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць нармальны стан, сапсавацца, доўга знаходзячыся ў нерухомасці.

Вада застаялася.

3. Затрымацца, прастаяўшы доўга на адным месцы.

З. перад карцінай.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Застацца на доўгі час не выкарыстаным (разм.).

Летам асвяжальны напітак у магазіне не застаіцца.

|| незак. засто́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заста́иваться несов., в разн. знач. засто́йвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stagnate [stægˈneɪt] v.

1. засто́йвацца (пра ваду); загніва́ць

2. быць іне́ртным, ко́сным;

stagnate in ignorance закасне́ць у не́вуцтве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odstawać się

незак.

1. адстойвацца; выстойвацца;

2. застойвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stuen

vt

1.

запру́джваць 2. (sich)

засто́йвацца, збіра́цца, набіра́цца (пра ваду, лёд і г.д.); утвары́ць зато́р; эк. нако́плівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stcken

I

vi

1) спыня́цца

das Gespräch stckte — размо́ва спыні́лася

2) запіна́цца

3) засто́йвацца (пра кроў)

II

vi пле́снець; псава́цца; пакрыва́цца пля́мамі (ад вільгаці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)