засто́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засто́йваюся |
засто́йваемся |
| 2-я ас. |
засто́йваешся |
засто́йваецеся |
| 3-я ас. |
засто́йваецца |
засто́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
засто́йваўся |
засто́йваліся |
| ж. |
засто́йвалася |
| н. |
засто́йвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
засто́йвайся |
засто́йвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
засто́йваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засто́йвацца несов., в разн. знач. заста́иваться; см. застая́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засто́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да застаяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засто́йвацца
1. (zu lánge) stéhenbléiben* vi (s);
2. (сапсаваца) sich stáuen; stócken vi; abstehen* vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
застая́цца, -таю́ся, -таі́шся, -таі́цца; -таі́мся, -таіце́ся, -тая́цца; -то́йся; зак.
1. Доўга прастаяць без руху.
Коні застаяліся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць нармальны стан, сапсавацца, доўга знаходзячыся ў нерухомасці.
Вада застаялася.
3. Затрымацца, прастаяўшы доўга на адным месцы.
З. перад карцінай.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Застацца на доўгі час не выкарыстаным (разм.).
Летам асвяжальны напітак у магазіне не застаіцца.
|| незак. засто́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заста́иваться несов., в разн. знач. засто́йвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
stagnate [stægˈneɪt] v.
1. засто́йвацца (пра ваду); загніва́ць
2. быць іне́ртным, ко́сным;
stagnate in ignorance закасне́ць у не́вуцтве
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
odstawać się
незак.
1. адстойвацца; выстойвацца;
2. застойвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
stáuen
vt
1.
запру́джваць 2. (sich)
засто́йвацца, збіра́цца, набіра́цца (пра ваду, лёд і г.д.); утвары́ць зато́р; эк. нако́плівацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stócken
I
vi
1) спыня́цца
das Gespräch stóckte — размо́ва спыні́лася
2) запіна́цца
3) засто́йвацца (пра кроў)
II
vi пле́снець; псава́цца; пакрыва́цца пля́мамі (ад вільгаці)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)