Застары́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Застары́нне
Р. Застары́ння
Д. Застары́нню
В. Застары́нне
Т. Застары́ннем
М. Застары́нні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Застарынне (в., Гродзенская вобл.) 1/216

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Застарынне (в., Бешанковіцкі р-н) 2/319 (к.); 4/521

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Застарынне (в., Баранавіцкі р-н) 1/215; 2/139; 4/521; 11/39

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)