заспява́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Пачаць спяваць.

Галасіста заспяваў певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заспява́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

1. Знаходзіць каго-н. дзе-н., за чым-н.

З. за работай.

2. Раптоўна захопліваць.

З. злодзея на месцы злачынства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заспява́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заспява́ю заспява́ем
2-я ас. заспява́еш заспява́еце
3-я ас. заспява́е заспява́юць
Прошлы час
м. заспява́ў заспява́лі
ж. заспява́ла
н. заспява́ла
Загадны лад
2-я ас. заспява́й заспява́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заспява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заспява́ць I сов. запе́ть

заспява́ць II несов., разг.

1. (находить кого-л. где-л., за чем-л.) застава́ть;

2. (внезапно захватывать) застига́ть;

1, 2 см. заспе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заспява́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць спяваць. // Праспяваць. На двары хрыпла, відаць, яшчэ не зусім прачнуўшыся, заспяваў певень. Яму адказаў другі, трэці. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспява́ць ánfangen* zu síngen; ein Lied ánstimmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запе́ць сов., см. заспява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запе́ть сов. запе́ць, заспява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застава́ть несов. застава́ць; (застигать — ещё) заспява́ць; см. заста́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)