засо́л, -у, м.

Тое, што і засолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. засо́л
Р. засо́лу
Д. засо́лу
В. засо́л
Т. засо́лам
М. засо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засо́л, -лу м. засо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засо́л м.

1. (действие) засо́льванне, -ння ср., засо́л, -лу м.;

2. (способ) засо́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засо́л, ‑у, м.

Тое, што і засолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́л м. Éinsalzen n -s, Sálzen n, Éinlegen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усо́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. усольваць — усаліць; засол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́льванне ср. (действие) засо́л м.; засо́лка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тузлу́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тузлуку. Тузлучны засол рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засольваць — засаліць; засол. Засолка агуркоў. // Спосаб, якасць салення. Моцная засолка. Халодная засолка рыжыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)