за́сня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
за́сня |
засні |
| Р. |
засні |
засней
засняў |
| Д. |
засні |
засням |
| В. |
засню |
засні |
| Т. |
засняй
засняю |
заснямі |
| М. |
засні |
заснях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
abażur, ~u
м. абажур, заслона, засня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
daszek, ~ku
dasz|ek
м.
1. прыстрэшак; стрэшка;
2. брыль;
czapka z ~kiem — шапка з брылём;
3. абажур; засня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)