засмя́глы, -ая, -ае.

Тое, што і засмаглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засмя́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засмя́глы засмя́глая засмя́глае засмя́глыя
Р. засмя́глага засмя́глай
засмя́глае		 засмя́глага засмя́глых
Д. засмя́гламу засмя́глай засмя́гламу засмя́глым
В. засмя́глы (неадуш.)
засмя́глага (адуш.)		 засмя́глую засмя́глае засмя́глыя (неадуш.)
засмя́глых (адуш.)
Т. засмя́глым засмя́глай
засмя́глаю		 засмя́глым засмя́глымі
М. засмя́глым засмя́глай засмя́глым засмя́глых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засмя́глы вы́сохший, пересо́хший; (о губах — ещё) запёкшийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засмя́глы і засма́глы, ‑ая, ‑ае.

1. Сухі, высахшы ад недахопу вільгаці. Хутчэй жадаючы напіцца, пад ветрам падала па дол даўно засмяглая пшаніца. Вялюгін. І засмаглая глеба Ачуняла ад спёкі, Свежым сокам набухла. Чарнушэвіч.

2. Засохлы, перасохлы (пра губы, рот). Прыпадымаю [Нініну] галоўку і ўліваю ў засмяглы рот лыжачку цёплага чаю. Брыль. [Байцы] дзялілі матчын хлеб счарсцвелы, Пілі, абцёршы на хаду З засмаглых вуснаў пыл. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засма́глы, засмя́глы

1. (які высах, перасох) vertrócknet, áusgetrocknet, áusgedörrt;

2. (перасохлы – пра губы, рот) ríssig, áufgeplatzt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засма́глы, см. засмя́глы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засма́глы,

гл. засмяглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухі, насохлы, ссохлы, перасохлы, засмяглы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)