засмучо́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. засмучо́насць
Р. засмучо́насці
Д. засмучо́насці
В. засмучо́насць
Т. засмучо́насцю
М. засмучо́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засмучо́насць ж., см. засму́чанасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засмучо́насць,

гл. засмучанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засму́чанасць і засмучо́насць, ‑і, ж.

Стан засмучанага, засмучонага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засму́чанасць ж., засмучо́насць ж. Níedergeschlagenheit f -, Schwérmut f -; Kúmmer m -s, Leid n -es; Hérzeleid n (паэт.) (маркота, туга)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)