засмуці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны і -учо́ны; зак., каго (што).

Выклікаць пачуццё смутку, маркоты.

Гэта вестка нас моцна засмуціла.

|| незак. засмуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засмуці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засмучу́ засму́цім
2-я ас. засму́ціш засму́ціце
3-я ас. засму́ціць засму́цяць
Прошлы час
м. засмуці́ў засмуці́лі
ж. засмуці́ла
н. засмуці́ла
Загадны лад
2-я ас. засмуці́ засмуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час засмуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засмуці́ць сов. опеча́лить, огорчи́ть, удручи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засмуці́ць, ‑смучу, ‑смуціш, ‑смуціць; зак., каго-што.

Выклікаць у каго‑н. пачуццё смутку, маркоты. Уранні Леначка не захацела пачакаць, пакуль згатуецца снеданне. І гэта зноў засмуціла старую. Брыль. Усіх у атрадзе моцна засмуціла смерць дарагога таварыша. Сіняўскі. // Азмрочыць. На момант успамін засмуціў душу скрухаю. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засмуці́ць, засмуча́ць tráurig máchen, betrüben vt; (be)drücken vt, níederdrücken аддз. vt, deprimíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

огорчи́ть сов. засмуці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опеча́лить сов. засмуці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разогорчи́ть сов., разг. засмуці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засмуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засмуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засму́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засмуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)