заслі́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заслі́ньваю заслі́ньваем
2-я ас. заслі́ньваеш заслі́ньваеце
3-я ас. заслі́ньвае заслі́ньваюць
Прошлы час
м. заслі́ньваў заслі́ньвалі
ж. заслі́ньвала
н. заслі́ньвала
Загадны лад
2-я ас. заслі́ньвай заслі́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заслі́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заслі́ньваць несов. заслю́нивать; замусо́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заслініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслю́нивать несов., разг. заслі́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслі́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заслініцца.

2. Зал. да засліньваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замусо́ливать несов., разг. зацухмо́льваць, зашмальцо́ўваць; (слюной) заслі́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засу́сливать несов., прост. (слюной) заслі́ньваць; (чем-л. жирным) зашмальцо́ўваць, зацухмо́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)