зарэ́з, -у, м.

У выразе: да зарэзу (разм.) — крайне, вельмі патрэбна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. зарэ́з
Р. зарэ́зу
Д. зарэ́зу
В. зарэ́з
Т. зарэ́зам
М. зарэ́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зарэ́з, -зу м., разг.

1. забо́й, убо́й, заре́з;

2. (безвыходное положение) заре́з;

◊ да зарэ́зу — до заре́за;

кармі́ць як на з. — корми́ть как на убо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарэ́з, ‑у, м.

Спец. Забой жывёлы на мяса. Выбракоўка жывёлы на зарэз.

•••

Да зарэзу — крайне, надзвычайна (патрэбна, неабходна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заре́з разг.

1. (убой) зарэ́з, -зу м.;

скот на заре́з жывёла на зарэ́з;

2. (безвыходное положение) прост. зарэ́з, -зу м.;

◊

до заре́зу да зарэ́зу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убо́й зарэ́з, -зу м., забо́й, -бо́ю м.;

на убо́й на зарэ́з (на забо́й);

◊

корми́ть как на убо́й кармі́ць як на зарэ́з (на забо́й);

гнать на убо́й гнаць на смерць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ubój, uboju

м. зарэз; забой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

забо́й ​1, ‑ю, м.

Канец горнай выпрацоўкі, штольні, дзе здабываюцца карысныя выкапні. Адмыслова малаток адбойны У забоі крышыць скібы вугалю. Звонак.

забо́й ​2, ‑ю, м.

Забіванне, зарэз жывёлы для прамысловых мэт. Забой жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slaughter​1 [ˈslɔ:tə] n.

1. забо́й, забіва́нне; зарэ́з (жывёлы);

for slaughter на забо́й

2. разня́, ма́савае забо́йства; кровапралі́цце;

the slaughter on the roads смяро́тнасць на даро́гах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

убо́ина ж.

1. (о мясе) спец. свежына́, -ны́ ж.;

2. (скотина на убой) обл. жывёла на зарэ́з (на забо́й).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)