зарысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., каго-што.

Зрабіць зарысоўку каго-, чаго-н., адлюстраваць рысункам.

З. з натуры.

|| незак. зарысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зарысо́ўванне, -я, н. і зарысо́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарысава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарысу́ю зарысу́ем
2-я ас. зарысу́еш зарысу́еце
3-я ас. зарысу́е зарысу́юць
Прошлы час
м. зарысава́ў зарысава́лі
ж. зарысава́ла
н. зарысава́ла
Загадны лад
2-я ас. зарысу́й зарысу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зарысава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарысава́ць сов. зарисова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Зрабіць малюнак, зарысоўку каго‑, чаго‑н. Зарысаваць стол. Зарысаваць каня з натуры.

2. Разм. Пакрыць малюнкамі; зрысаваць. Зарысаваць увесь альбом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарысо́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -со́вак, ж.

1. гл. зарысаваць.

2. Малюнак з натуры, замалёўка.

Зарысоўкі з натуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарысо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зарысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назарысо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Зарысаваць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарисова́ть сов. зарысава́ць, мног. пазарысо́ўваць; (красками) замалява́ць, мног. пазамалёўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zarysować

зак.

1. зарысаваць;

2. падрапаць;

3. абмаляваць; ахарактарызаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зарысо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зарысоўваць — зарысаваць.

2. Р мн. ‑совак. Малюнак з натуры; замалёўка, эскіз. Гэта была вельмі недакладная зарысоўка, і калі добра і доўга прыглядацца да яе, то тады рысунак праступаў выразней. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)