Заручэ́ўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заручэ́ўе
Р. Заручэ́ўя
Д. Заручэ́ўю
В. Заручэ́ўе
Т. Заручэ́ўем
М. Заручэ́ўі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Заручэўе (в.) 2/319 (к.); 4/502

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

заручэ́ўе Месца за ручаём, за ручайкамі, дзе яны зліваюцца (Слаўг.). Тое ж зару́чча, зару́чышча, заруччэўе (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)