зару́хацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зару́хаюся |
зару́хаемся |
| 2-я ас. |
зару́хаешся |
зару́хаецеся |
| 3-я ас. |
зару́хаецца |
зару́хаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зару́хаўся |
зару́халіся |
| ж. |
зару́халася |
| н. |
зару́халася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зару́хайся |
зару́хайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зару́хаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зару́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Пачаць рухацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зару́хацца ánfangen* sich zu bewégen [sich zu rühren], in Bewégung kómmen* [geráten*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Bewégung
f -, -en
1) рух
sich in ~ sétzen — прыхо́дзіць у рух, зару́хацца
2) хвалява́нне, узру́шанасць
3) жэст
4) вайск. мане́ўр; перамяшчэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)