зару́льваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зару́льваю |
зару́льваем |
| 2-я ас. |
зару́льваеш |
зару́льваеце |
| 3-я ас. |
зару́львае |
зару́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зару́льваў |
зару́львалі |
| ж. |
зару́львала |
| н. |
зару́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зару́львай |
зару́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зару́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зару́льваць несов., ав. зару́ливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зару́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да. заруліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зару́ливать несов., ав. зару́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)