зарубе́жны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца за рубяжом, замежны.

Зарубежныя краіны.

Зарубежныя госці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарубе́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зарубе́жны зарубе́жная зарубе́жнае зарубе́жныя
Р. зарубе́жнага зарубе́жнай
зарубе́жнае		 зарубе́жнага зарубе́жных
Д. зарубе́жнаму зарубе́жнай зарубе́жнаму зарубе́жным
В. зарубе́жны (неадуш.)
зарубе́жнага (адуш.)		 зарубе́жную зарубе́жнае зарубе́жныя (неадуш.)
зарубе́жных (адуш.)
Т. зарубе́жным зарубе́жнай
зарубе́жнаю		 зарубе́жным зарубе́жнымі
М. зарубе́жным зарубе́жнай зарубе́жным зарубе́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарубе́жны зарубе́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарубе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, жыве, дзейнічае, выпускаецца за рубяжом; замежны. Зарубежная літаратура. Камуністычныя і рабочыя партыі зарубежных краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарубе́жны áusländisch, Áuslands-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зарубе́жный зарубе́жны; (заграничный) заме́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́жны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца за мяжой, іншаземны, зарубежны.

Замежныя дзяржавы.

2. Які адносіцца да іншай дзяржавы.

Замежныя тавары.

Замежная мова.

Замежная камандзіроўка (за мяжу, за граніцу).

3. Які мае адносіны да знешняй палітыкі.

Міністэрства замежных спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хава́льнік, ‑а, м.

1. Той, хто хавае што‑н., кладзе ў невядомае для іншых месца.

2. Службовая асоба ў музеях, бібліятэках, архівах, якая захоўвае, зберагае што‑н. Хавальнік рукапісных фондаў. □ Нядаўна савецкі і зарубежны друк абышло паведамленне пра знаходку, якую галоўны хавальнік Дзяржаўнага Эрмітажа І.Г. Спаскі назваў надзеяй веку ў нумізматыцы. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца за мяжой; іншаземны, зарубежны. Замежныя дзяржавы.

2. Які адносіцца да іншай дзяржавы, краіны, належыць ім. Замежны капітал. Замежная мова. Замежная дэлегацыя. // Прывезены з-за мяжы; загранічны, імпартны. Замежны тавар.

3. Звязаны з паездкай за граніцу. Замежная камандзіроўка.

4. Які мае адносіны да вядзення знешняй палітыкі. Міністэрства замежных спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)