зараўно́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зараўно́ўваю зараўно́ўваем
2-я ас. зараўно́ўваеш зараўно́ўваеце
3-я ас. зараўно́ўвае зараўно́ўваюць
Прошлы час
м. зараўно́ўваў зараўно́ўвалі
ж. зараўно́ўвала
н. зараўно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зараўно́ўвай зараўно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зараўно́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зараўно́ўваць несов. зара́внивать; см. зараўнава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараўно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зараўнаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

Зрабіць аднолькавым па ўзроўні з якой-н. паверхняй.

З. яму.

|| незак. зараўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зараўна́ць, зараўнава́ць, зараўно́ўваць bnen vt, glätten vt, glichmachen аддз. vt;

зараўна́ць я́му ine Grbe [ein Loch] zschütten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зара́внивать несов. зараўно́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараўно́ўванне ср. зара́внивание; см. зараўно́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараўно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зараўнавацца.

2. Зал. да зараўноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараўно́ўвацца несов., возвр., страд. зара́вниваться; см. зараўнава́цца, зараўно́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zarównywać

незак. зараўноўваць; раўняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)