зара́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Тое, што і зара (у 1 і 2 знач.).

З. новага жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зара́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зара́нак зара́нкі
Р. зара́нку зара́нкаў
Д. зара́нку зара́нкам
В. зара́нак зара́нкі
Т. зара́нкам зара́нкамі
М. зара́нку зара́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зара́нак, -нку м. заря́ ж.;

з. но́вага жыцця́ — заря́ но́вой жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зара́нак, ‑нку, м.

Тое, што і зара (у 1, 2 знач.). Займаўся вогненна-крывавы заранак. П. Ткачоў. Вытворчая брыгада, якая нарадзілася яшчэ на заранку калгаснага будаўніцтва, і да гэтага часу застаецца асноўным звяном гаспадарання. Машэраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зара́нак м абл

1. Mórgenröte f -, Mórgenrot n -(e)s, Frührot n;

2. перан (пачатак) Mórgenrot n, Mórgenröte f;

◊ ні свет ні зара́нак vor Tau und Tag, in áller Frühe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зара́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зара́нка зара́нкі
Р. зара́нкі зара́нак
Д. зара́нцы зара́нкам
В. зара́нку зара́нкі
Т. зара́нкай
зара́нкаю		 зара́нкамі
М. зара́нцы зара́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

zorza

ж. заранак; золак; світанак; досвітак; світанне;

zorza wstaje — світае;

zorza wolności — заранак свабоды;

zorza północna (polarna) — паўночнае ззянне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dawn​1 [dɔ:n] n.

1. зо́лак, світа́нне, світа́нак; зара́нак;

at dawn на світа́нні, на зо́л(а)ку

2. пача́так (чаго-н.);

at the dawn of civilization на зара́нку цывіліза́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВІ́ЦЕБСКІ ШКО́ЛЬНЫ ТЭА́ТР.

Існаваў у 1671—1766 пры Віцебскім езуіцкім калегіуме. У канцы 17 ст. былі пастаўлены лац. («Два браты, святыя Канцый і Канцыян») і польская («Містычнае прычасце вяселля Генсерыка і Трызімунда») драмы. У 18 ст. ставіліся панегірычная драма «Каштоўны камень у дзюбе крумкача Гасеўскіх, які ўпрыгожвае дзедаў пярсцёнак Корвінаў» (1737; прысвечана гербу віцебскіх магнатаў і 50-годдзю існавання калегіума), польск. трагедыі «Артахар» Я.Кушаля (1765) і «Сеннахерыб» (1766). Школьныя драмы пісалі выкладчыкі рыторыкі і паэтыкі калегіума С.Макоўскі, Ян Заранак і інш.

т. 4, с. 233

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зара́нка ​1, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Ранішняя або вячэрняя зорка. Вечар быў цёплы. Вогнішчы гарэлі за ракою, а ў рацэ адбівалася вячэрняя заранка, куды больш яркая і барвяная, чым на небе. Караткевіч. Хутчэй, заранка ранняя, Спускайся на зямлю. А. Александровіч. // Увогуле зорка (у 1 знач.). Далёка наперадзе над дарогай успыхвалі густыя, чырвоныя заранкі. Пташнікаў. У змрочным вячэрнім небе замігцелі крывавыя заранкі. Лынькоў.

зара́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Тое, што і малінаўка ​1. Івалгі аспрэчвалі першынство па мастацкаму свісту ў чырванагрудых заранак, жаваранкі не ўступалі па спевах чарнапёрым драздам. Вірня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)