Verbum

анлайнавы слоўнік

заража́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заража́цца несов., прям., перен., возвр., страд. заража́ться; см. заразі́цца, заража́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заража́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заразіцца.

2. Зал. да заражаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заража́цца гл. заразіцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заразі́цца, -ражу́ся, -разі́шся, -разі́цца; -разі́мся, -разіце́ся, -разя́цца; зак., чым.

1. Захварэць, успрыняўшы заразу

З. грыпам.

2. перан. Успрыняць, засвоіць ад іншых што-н.

З. весялосцю.

|| незак. заража́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. заражэ́нне, -я, н.

З. крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заража́ться заража́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заража́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць заражацца; параўнальная колькасць выпадкаў заражэння. Зніжаная заражальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заражэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заражаць — заразіць і стан паводле знач. дзеясл. заражацца — заразіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заано́зы

(ад заа- + -ноз)

інфекцыйныя хваробы жывёл (чума, бруцэлёз, сап і інш.), якімі могуць заражацца людзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

taint

[teɪnt]

1) пля́ма, зага́на f.

2) мара́льная пля́ма; га́ньба f.

v.t.

пэ́цкаць, пля́міць; псава́ць (і мара́льна), зара́жаць

v.i.

пэ́цкацца, пля́міцца; зара́жацца; псава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)