зарава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зару́ю |
зару́ем |
| 2-я ас. |
зару́еш |
зару́еце |
| 3-я ас. |
зару́е |
зару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зарава́ў |
зарава́лі |
| ж. |
зарава́ла |
| н. |
зарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зару́й |
зару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зару́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
Разм. Сустракаць зару (на рыбнай лоўлі, на начлезе, на паляванні). Я хлопцам тады яшчэ быў. Зараваць на досвітку неяк сабраўся. .. Сяджу я на беразе, ды драмлю, схіліўшыся над вудамі. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)