зарава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зару́ю зару́ем
2-я ас. зару́еш зару́еце
3-я ас. зару́е зару́юць
Прошлы час
м. зарава́ў зарава́лі
ж. зарава́ла
н. зарава́ла
Загадны лад
2-я ас. зару́й зару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зару́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Разм. Сустракаць зару (на рыбнай лоўлі, на начлезе, на паляванні). Я хлопцам тады яшчэ быў. Зараваць на досвітку неяк сабраўся. .. Сяджу я на беразе, ды драмлю, схіліўшыся над вудамі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)