запі́сванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запі́сванне
Р. запі́свання
Д. запі́сванню
В. запі́сванне
Т. запі́сваннем
М. запі́сванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запі́сванне ср.

1. запи́сывание; внесе́ние, занесе́ние;

2. разг. запи́сывание;

1, 2 см. запі́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запісваць — запісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запі́сванне н. Nchschreiben n -s, Nchschrift f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак.

1. што. Адзначыць пісьмова для памяці.

З. лекцыю.

2. каго-што. Нанесці (голас, музыку і пад.) на плёнку з дапамогай спецыяльнага апарата.

З. на плёнку песню.

3. каго (што). Унесці ў спіс, уключыць у склад чаго-н.

З. на прыём.

|| незак. запі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запі́сванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і за́піс, -у, м. Магнітафонны запіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэтагра́фія, ‑і, ж.

Запісванне пры дапамозе стэтографа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыкта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Від пісьмовай работы — запісванне тэксту пад дыктоўку з далейшым аналізам правільнасці яго напісання.

Кантрольны д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запи́сывание запі́сванне, -ння ср.; занато́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыкта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Вучэбная або праверачная пісьмовая работа па правапісу — запісванне тэксту пад дыктоўку з далейшым аналізам правільнасці яго напісання. Папераджальны дыктант. Тлумачальны дыктант. Кантрольны дыктант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэтагра́фія

(ад гр. stethos = грудзі + -графія)

запісванне пры дапамозе стэтографа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)