запу́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запу́хну |
запу́хнем |
| 2-я ас. |
запу́хнеш |
запу́хнеце |
| 3-я ас. |
запу́хне |
запу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
запу́х |
запу́хлі |
| ж. |
запу́хла |
| н. |
запу́хла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запу́хшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запу́хнуць сов., разг. запу́хнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Закрыцца пухлінай. Вочы запухлі. Ледзь-ледзь блішчаць праз шчылінкі. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазапуха́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.
Запухнуць — пра многае.
Пазапухалі вочы ад сну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запухнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запу́хнуть сов., разг. запу́хнуць, мног. пазапуха́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазапуха́ць, ‑ае; зак.
Запухнуць — пра многае. — [Шэршні] пакусалі так, што ў дзеда пазапухалі вочы, і ён ледзьве знайшоў дарогу дадому. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)