запусце́лы, -ая, -ае.

Закінуты, запушчаны, апусцелы.

З. сад.

Запусцелая хата.

|| наз. запусце́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запусце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запусце́лы запусце́лая запусце́лае запусце́лыя
Р. запусце́лага запусце́лай
запусце́лае		 запусце́лага запусце́лых
Д. запусце́ламу запусце́лай запусце́ламу запусце́лым
В. запусце́лы (неадуш.)
запусце́лага (адуш.)		 запусце́лую запусце́лае запусце́лыя (неадуш.)
запусце́лых (адуш.)
Т. запусце́лым запусце́лай
запусце́лаю		 запусце́лым запусце́лымі
М. запусце́лым запусце́лай запусце́лым запусце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запусце́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запусце́лы запусце́лая запусце́лае запусце́лыя
Р. запусце́лага запусце́лай
запусце́лае		 запусце́лага запусце́лых
Д. запусце́ламу запусце́лай запусце́ламу запусце́лым
В. запусце́лы (неадуш.)
запусце́лага (адуш.)		 запусце́лую запусце́лае запусце́лыя (неадуш.)
запусце́лых (адуш.)
Т. запусце́лым запусце́лай
запусце́лаю		 запусце́лым запусце́лымі
М. запусце́лым запусце́лай запусце́лым запусце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запусце́лы запусте́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запусце́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Закінуты, запушчаны. Запусцелы сад. □ Справа лясок канчаўся, віднелася запусцелае, зарослае свірэпкай поле. Мележ. Зарыты па самыя вочы Стаіць запусцелы дот. Панчанка.

2. Бязлюдны, апусцелы. Быў кірмашны дзень, і таму запусцелыя вуліцы і завулкі гарадка сёння ажывіліся. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запусте́лый запусце́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заглу́хлы, -ая, -ае (разм.).

1. Які прыціх, перастаў гучаць.

З. тупат коней.

2. Закінуты, запусцелы.

З. маліннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асіраце́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў сіратою; адзінокі.

Асірацелыя дзеці.

2. Пакінуты гаспадарамі, запусцелы, закінуты.

А. дом.

|| наз. асіраце́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wymarły

wymarł|y

вымерлы;

dom jak ~y — вымерлы (запусцелы) дом;

~e miasto — запусцелы горад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заглу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які прыціх, перастаў гучаць. Заглухлы тупат коней.

2. Заняпалы, закінуты, запусцелы. На паляне асталося два кусцікі крушыны, заглухлыя ў высокай траве. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)