запу́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запу́жванне запу́жванні
Р. запу́жвання запу́жванняў
Д. запу́жванню запу́жванням
В. запу́жванне запу́жванні
Т. запу́жваннем запу́жваннямі
М. запу́жванні запу́жваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запу́жванне ср. запу́гивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запу́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запужваць — запужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запу́жванне н. Éinschüchterung f -, -en; Dróhung f -, -en (пагроза)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

intimidation [ɪnˌtɪmɪˈdeɪʃn] n. запу́жванне, запало́хванне; пагро́зы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запу́гивание запу́жванне, -ння ср., запало́хванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застра́щивание прост. застра́шванне, -ння ср., запу́жванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ábschreckung

f -, -en запу́жванне, запало́хванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыстра́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Пагроза, запужванне. [Максім:] — Не думайце, што я ўжо вельмі палохаўся іх допытаў з прыстрашкамі, не. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устраше́ние стра́шанне, -ння ср., застра́шванне, -ння ср.; запу́жванне, -ння ср., запало́хванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)