запре́тный забаро́нены; забаро́нны;
◊
запре́тный плод забаро́нены плод.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забаро́нены
1. прич. запрещённый, воспрещённый; см. забарані́ць;
2. прил. запрещённый; запре́тный;
~ная літарату́ра — запрещённая (запре́тная) литерату́ра;
◊ з. плод сало́дкі — посл. запре́тный плод сла́док
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забаро́нны запре́тный; (содержащий запрещение) запрети́тельный, воспрети́тельный;
~нная — зо́на запре́тная зо́на;
з. тары́ф — запрети́тельный тари́ф
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плод м., в разн. знач. плод;
◊ пажына́ць плады́ — пожина́ть плоды́;
забаро́нены п. — запре́тный плод
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Nil magis amat cupiditas, quam quod non licet
Жаданне і страсць нічога не любіць больш, чым тое, што забаронена.
Страсть ничего не любит больше, чем то, что запрещено.
бел. Дзе плот ды дзядуля, там смачнейшыя дулі. Як кажуць «не», то хочацца ўдвайне. За высокім плотам слівы смачнейшыя. Чаго нельга, таго хочацца.
рус. Запретный плод сладок. Краденое яичко школьнику слаще. Чужая жена ‒ лебёдушка, а своя жена ‒ полынь горькая. Просватанная невеста всем хороша. В чужую жену чёрт ложку мёда кладёт. На запретный плод весь базарки дается.
фр. Chose défendue, chose désirée (Запрещенная вещь ‒ желанная вещь).
англ. The apples on the other side of the wall are the sweetest (Самые сладкие яблоки ‒ за забором).
нем. Verbotene Früchte schmecken am besten (Запретные плоды вкуснее всего). Verbotene Frucht ist süß (Запретный плод сладок).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
сало́дкі в разн. знач. сла́дкий;
с. мёд — сла́дкий мёд;
с. чай — сла́дкий чай;
~кае малако́ — сла́дкое молоко́;
с. пах — сла́дкий за́пах;
~кія ма́ры — сла́дкие мечты́;
с. сон — сла́дкий сон;
~кія сло́вы — сла́дкие слова́;
◊ забаро́нены плод с. — посл. запре́тный плод сла́док
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плод м.
1. бот., биол. плод, род. пло́да м.;
2. перен. плён, род. плёну м., мн. нет; (результат) вы́нік, -ку м.; (достижение) здабы́так, -тку м.;
приноси́ть плоды́ дава́ць плён;
плоды́ долголе́тнего труда́ плён (вы́нікі) шматгадо́вай пра́цы;
плод недоразуме́ния вы́нік непаразуме́ння;
◊
запре́тный плод сла́док посл. забаро́нены плод сало́дкі;
вкуша́ть плоды́ спажыва́ць плён;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)