запрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

Загладзіць прасам.

З. шво.

|| незак. запрасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запрасава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запрасу́ю запрасу́ем
2-я ас. запрасу́еш запрасу́еце
3-я ас. запрасу́е запрасу́юць
Прошлы час
м. запрасава́ў запрасава́лі
ж. запрасава́ла
н. запрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. запрасу́й запрасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час запрасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запрасава́ць сов.

1. загла́дить, заутю́жить;

2. тех. запрессова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запрасава́ць ​1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Загладзіць прасам. Запрасаваць шво.

запрасава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Сціснуць прэсам, ушчыльніць. Запрасаваць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заутю́жить сов. запрасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запрессова́ть сов., техн. запрасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запрасава́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад запрасаваць ​1.

запрасава́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад запрасаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запрасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запрасаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaprasować

зак. запрасаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)