запра́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запра́вачны запра́вачная запра́вачнае запра́вачныя
Р. запра́вачнага запра́вачнай
запра́вачнае		 запра́вачнага запра́вачных
Д. запра́вачнаму запра́вачнай запра́вачнаму запра́вачным
В. запра́вачны (неадуш.)
запра́вачнага (адуш.)		 запра́вачную запра́вачнае запра́вачныя (неадуш.)
запра́вачных (адуш.)
Т. запра́вачным запра́вачнай
запра́вачнаю		 запра́вачным запра́вачнымі
М. запра́вачным запра́вачнай запра́вачным запра́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запра́вачны спец. запра́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для запраўкі (у 1 знач.). Заправачная палонка. Заправачная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

1. Уставіць, усунуць у што-н.

З. штаны ў боты.

2. Падрыхтаваць да работы, ужывання, карыстання (пра механізмы, прыборы).

З. бак бензінам.

З. газавую лямпу.

3. Пакласці ў што-н. прыправу.

З. грыбы смятанай.

|| незак. запраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. запра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. запра́вачны, -ая, -ае (паводле 2 знач.).

Заправачная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запра́вочный спец. запра́вачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рако́рд

(фр. raccord = далучэнне, стык)

заправачны ўчастак кінафільма або запісу на магнітнай стужцы (фанаграмы, відэаграмы), які служыць для аховы фільма (запісу) ад механічных пашкоджанняў, нанясення апазнавальных і іншых звестак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)