запове́дный

1. запаве́дны;

2. (заветный) запаве́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заповедный

Том: 11, старонка: 92.

img/11/11-092_0472_Заповедный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

запаве́дны запове́дный;

~ныя — лясы́ запове́дные леса́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запаве́тны

1. заве́тный; (известный не всем, тайный — ещё) запове́дный, сокрове́нный;

з. ба́цькаў дом — заве́тный отцо́вский дом;

~ныя лясны́я сце́жкі партыза́н — запове́дные лесны́е тропи́нки партиза́н;

~ныя ма́ры — сокрове́нные мечты́;

2. (передаваемый из поколения в поколение, древний) заве́тный;

з. звы́чай — заве́тный обы́чай;

~ныя пе́сні — заве́тные пе́сни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)