заплы́ть сов., в разн. знач. заплы́сці, заплы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаплыва́ць I сов. (о многих, о многом)

1. заплы́ть;

2. (удалиться, плывя) уплы́ть

пазаплыва́ць II сов. (о многом) заплы́ть; см. заплы́сці II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплы́сці сов.

1. (заплыть внутрь) вплыть;

2. разг. (за какое-л. время) проплы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заплы́сці I сов.

1. заплы́ть;

з. за буйзаплы́ть за буй;

2. (удалиться, плывя) уплы́ть;

ён ве́льмі далёка ~лы́ў — он о́чень далеко́ уплы́л

заплы́сці II сов., в разн. знач. заплы́ть;

све́чка ~лыла́ — свеча́ заплыла́;

кана́ва ~лыла́ гле́ем — кана́ва заплыла́ и́лом;

во́чы ~лылі́ сляза́мі — глаза́ заплы́ли слеза́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўплыва́ць I сов. (заплыть внутрь — о многих, о многом) вплыть

паўплыва́ць II сов. повлия́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплы́ть сов.

1. паплы́сці, паплы́ць; (выплыть) вы́плысці, вы́плыць; (отплыть) адплы́сці, адплы́ць; (сплыть) сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць; (заплыть) заплы́сці, заплы́ць;

парохо́д уплы́л ра́но у́тром парахо́д адплы́ў ра́ніцай;

плове́ц уплы́л в мо́ре плыве́ц паплы́ў (заплы́ў) у мо́ра;

2. перен. (пройти, миновать), разг. прайсці́, міну́ць; сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць;

нема́ло вре́мени уплы́ло с тех пор няма́ла ча́су прайшло́ (міну́ла) з той пары́;

3. перен. (исчезнуть, израсходоваться), разг. сплы́сці, сплыць, зні́кнуць;

де́ньги уплы́ли в один день гро́шы сплылі́ за адзі́н дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)