запле́чча, -а, н. (разм.).

Частка спіны каля плячэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запле́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запле́чча
Р. запле́чча
Д. запле́ччу
В. запле́чча
Т. запле́ччам
М. запле́ччы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запле́чча ср., анат. запле́чье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запле́чча, ‑а, н.

Разм. Частка спіны каля плячэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запле́чча н. разм.

1. óberer Teil des Ménschenrückens;

2. перан. Rückendeckung f -, Rückhalt m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запле́чье анат. запле́чча, -чча ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)