запе́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запе́ўка |
запе́ўкі |
| Р. |
запе́ўкі |
запе́вак |
| Д. |
запе́ўцы |
запе́ўкам |
| В. |
запе́ўку |
запе́ўкі |
| Т. |
запе́ўкай
запе́ўкаю |
запе́ўкамі |
| М. |
запе́ўцы |
запе́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запе́ўка ж., см. запе́ў 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запе́ўка, ‑і, ДМ ‑пеўцы; Р мн. ‑певак; ж.
Тое, што і запеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запе́вка запе́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)