запе́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Пакрыць пенай, успеніць.

З. ваду.

|| незак. запе́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запе́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запе́ню запе́нім
2-я ас. запе́ніш запе́ніце
3-я ас. запе́ніць запе́няць
Прошлы час
м. запе́ніў запе́нілі
ж. запе́ніла
н. запе́ніла
Загадны лад
2-я ас. запе́нь запе́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час запе́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запе́ніць сов. запе́нить; вспе́нить;

парахо́д ~ніў ваду́ — парохо́д запе́нил (вспе́нил) во́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Пакрыць пенай; успеніць. Запеніць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́нить сов. запе́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запе́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запеніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́ньваць несов. запе́нивать, вспе́нивать; см. запе́ніць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вспе́нить сов.

1. успе́ніць, запе́ніць;

2. см. взмы́лить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запе́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запеніць.

2. у знач. прым. Пакрыты пенай ад доўгага бегу (пра каня). Запенены конь ледзь дыхае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́нены

1. запе́ненный; вспе́ненный; см. запе́ніць;

2. (о лошади) взмы́ленный;

3. с пе́ной у рта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)