запаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запаўза́ю запаўза́ем
2-я ас. запаўза́еш запаўза́еце
3-я ас. запаўза́е запаўза́юць
Прошлы час
м. запаўза́ў запаўза́лі
ж. запаўза́ла
н. запаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. запаўза́й запаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запаўза́ць несов.

1. заполза́ть, запа́лзывать;

2. уполза́ть (далеко)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; запо́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́; зак.

1. Забрацца куды-н. паўзком.

З. пад канапу.

2. Адпаўзціся куды-н. далёка.

З. ў лес.

|| незак. запаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́лзывать несов. запаўза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заполза́ть несов. запаўза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wpełzać

незак. запаўзаць, упаўзаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запаўза́нне ср.

1. заполза́ние;

2. уполза́ние;

1, 2 см. запаўза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уполза́ть несов. паўзці́; (выползать) выпаўза́ць; (отползать) адпаўза́ць; (заползать) запаўза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)