запару́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запару́шванне
Р. запару́швання
Д. запару́шванню
В. запару́шванне
Т. запару́шваннем
М. запару́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запару́шванне ср.

1. засоре́ние; см. запару́шваць 1;

2. см. зацяру́шванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запару́шванне н. Verúnreinigung f -, -en; Verschmútzung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засоре́ние засме́чванне, -ння ср.; (загрязнение) забру́джванне, -ння ср.; (забивание) забіва́нне, -ння ср.; (глаз) запару́шванне, -ння ср.; (желудка) засарэ́нне, -ння ср.; см. засоря́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)