запальні́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. запальні́чка запальні́чкі
Р. запальні́чкі запальні́чак
Д. запальні́чцы запальні́чкам
В. запальні́чку запальні́чкі
Т. запальні́чкай
запальні́чкаю		 запальні́чкамі
М. запальні́чцы запальні́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запальні́чка ж. зажига́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запальні́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Кішэнная машынка для здабывання агню. Бензінавая запальнічка. □ Арэшка раптам заварушыўся, выцягнуў з кішэні запальнічку, а потым, шчыльна нацягнуўшы на галаву шынель, запаліў святло. Краўчанка. Тарас пстрыкнуў перад Славікавым тварам запальнічкай, даючы прыкурыць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запальні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж. і запальні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Кішэнны прыбор, які ўжываецца замест запалак для здабывання агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́льнік м., запальні́чка ж., Féuerzeug n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запа́льніца ж., см. запальні́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lighter [ˈlaɪtə] n. запальні́ца, запальні́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zapalniczka

ж. запальнічка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запальні́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і запальнічка. Захінаючы ад ветру трафейную запальніцу, старшына згорбіўся, каб прыкурыць. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lighter

[ˈlaɪtər]

n.

запальні́чка, запальні́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)