«Запальныя» сокі (паводле Паўлава) 1/387

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

запа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запа́льны запа́льная запа́льнае запа́льныя
Р. запа́льнага запа́льнай
запа́льнае
запа́льнага запа́льных
Д. запа́льнаму запа́льнай запа́льнаму запа́льным
В. запа́льны (неадуш.)
запа́льнага (адуш.)
запа́льную запа́льнае запа́льныя (неадуш.)
запа́льных (адуш.)
Т. запа́льным запа́льнай
запа́льнаю
запа́льным запа́льнымі
М. запа́льным запа́льнай запа́льным запа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бранябо́йна-запа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бранябо́йна-запа́льны бранябо́йна-запа́льная бранябо́йна-запа́льнае бранябо́йна-запа́льныя
Р. бранябо́йна-запа́льнага бранябо́йна-запа́льнай
бранябо́йна-запа́льнае
бранябо́йна-запа́льнага бранябо́йна-запа́льных
Д. бранябо́йна-запа́льнаму бранябо́йна-запа́льнай бранябо́йна-запа́льнаму бранябо́йна-запа́льным
В. бранябо́йна-запа́льны (неадуш.)
бранябо́йна-запа́льнага (адуш.)
бранябо́йна-запа́льную бранябо́йна-запа́льнае бранябо́йна-запа́льныя (неадуш.)
бранябо́йна-запа́льных (адуш.)
Т. бранябо́йна-запа́льным бранябо́йна-запа́льнай
бранябо́йна-запа́льнаю
бранябо́йна-запа́льным бранябо́йна-запа́льнымі
М. бранябо́йна-запа́льным бранябо́йна-запа́льнай бранябо́йна-запа́льным бранябо́йна-запа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запа́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаецца для запальвання.

Запальная бомба.

2. перан. Хвалюючы, які робіць вялікае ўражанне.

З. залік.

Запальныя словы.

|| наз. запа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воспламени́тельный запа́льны;

воспламени́тельные соста́вы запа́льныя саста́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запальныя саставы

т. 6, с. 530

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Запальныя саставы 4/494; 7/387, 388

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

све́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Палачка з тлушчавага рэчыва з кнотам усярэдзіне, якая служыць для асвятлення і іншых мэт.

Стэарынавая с.

Паставіць свечку ў царкве.

Запаліць свечку з водарам ядміну.

Сувенірная с.

2. Прыстасаванне для запальвання чаго-н. (спец.).

Запальныя свечкі рухавіка (у рухавіках унутранага згарання).

3. Медыцынскі прэпарат у выглядзе невялікай капсулы.

4. Прамы ўзлёт, круты пад’ём уверх (спец.).

5. Плямка тлушчу ў варыве.

С. ў супе.

|| прым. све́чачны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

КУ́ЛЯ,

снарад прадаўгаватай формы з завостраным ці тупым канцом, які пры выстрале выкідваецца з канала ствала стралковай, паляўнічай і спартыўнай зброі. Адрозніваюць К. для наразной (ваен. і паляўнічай) і гладкаствольнай зброі.

Ваен. К. — галаўная частка баявога патрона. Бываюць звычайныя, трасіруючыя (пакідаюць у палёце бачны след), бранябойныя (для паражэння лёгка браніраваных цэлей), запальныя (для запальвання лёгкаўзгаральных рэчываў), бранябойна-запальныя і інш.; малакаліберныя (да 6,5 мм), нармальнага калібру (7,5—7,69 мм) і буйнакаліберныя (12,7—15 мм). Першыя К. былі сферычныя, з пераходам да наразной зброі сталі карыстацца прадаўгаватымі К. (ад вінтавой нарэзкі ў ствале атрымліваюць вярчэнне, што стабілізуе іх палёт).

В.І.Вараб’ёў.

Кулі для стралковай (а—е) і гладкаствольнай паляўнічай (д—е) зброі: а — звычайная, б — трасіруючая, в — запальная, г — бранябойная, д — Якана (Жакана), е — Брэнеке; 1 — абалонка, 2 — асяродак, 3 — свінцовая абалонка, 4 — стаканчык, 5—6 — трасіруючы і запальны саставы.

т. 9, с. 16

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

запа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да запалу ​1 (у 1 знач.). Запальны шнур.

2. Прызначаны для запальвання. Запальныя кулі. Запальная бомба.

3. Гарачы, хвалюючы. Кажуць, Слава перадала ёй частку сваёй сілы, і хто ідзе міма бярозкі, той чуе, якім запальным заклікам да помсты прасякнут яе шум. Хадкевіч. У гарачыя з апальныя словы[Вера Засуліч] укладвае сваё глыбокае абурэнне супроць тых, хто ставіць палкі ў кола вялікага будаўніцтва. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)