«
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
запа́льны
прыметнік, адносны
| запа́льны | запа́льная | запа́льнае | ||
| запа́льнага | запа́льнай запа́льнае |
запа́льнага | запа́льных | |
| запа́льнаму | запа́льнай | запа́льнаму | запа́льным | |
| запа́льны ( запа́льнага ( |
запа́льную | запа́льнае | запа́льных ( |
|
| запа́льным | запа́льнай запа́льнаю |
запа́льным | запа́льнымі | |
| запа́льным | запа́льнай | запа́льным | запа́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бранябо́йна-запа́льны
прыметнік, адносны
| бранябо́йна-запа́льны | бранябо́йна-запа́льная | бранябо́йна-запа́льнае | бранябо́йна- |
|
| бранябо́йна-запа́льнага | бранябо́йна-запа́льнай бранябо́йна-запа́льнае |
бранябо́йна-запа́льнага | бранябо́йна-запа́льных | |
| бранябо́йна-запа́льнаму | бранябо́йна-запа́льнай | бранябо́йна-запа́льнаму | бранябо́йна-запа́льным | |
| бранябо́йна-запа́льны ( бранябо́йна-запа́льнага ( |
бранябо́йна-запа́льную | бранябо́йна-запа́льнае | бранябо́йна- бранябо́йна-запа́льных ( |
|
| бранябо́йна-запа́льным | бранябо́йна-запа́льнай бранябо́йна-запа́льнаю |
бранябо́йна-запа́льным | бранябо́йна-запа́льнымі | |
| бранябо́йна-запа́льным | бранябо́йна-запа́льнай | бранябо́йна-запа́льным | бранябо́йна-запа́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запа́льны, -ая, -ае.
1. Прызначаецца для запальвання.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
воспламени́тельный запа́льны;
воспламени́тельные соста́вы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
све́чка, -і,
1. Палачка з тлушчавага рэчыва з кнотам усярэдзіне, якая служыць для асвятлення і іншых мэт.
2. Прыстасаванне для запальвання чаго
3. Медыцынскі прэпарат у выглядзе невялікай капсулы.
4. Прамы ўзлёт, круты пад’ём уверх (
5. Плямка тлушчу ў варыве.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
КУ́ЛЯ,
снарад прадаўгаватай формы з завостраным ці тупым канцом, які пры выстрале выкідваецца з канала ствала стралковай, паляўнічай і спартыўнай зброі. Адрозніваюць К. для наразной (
Ваен. К. — галаўная частка баявога патрона. Бываюць звычайныя, трасіруючыя (пакідаюць у палёце бачны след), бранябойныя (для паражэння лёгка браніраваных цэлей),
В.І.Вараб’ёў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
запа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да запалу 1 (у 1 знач.).
2. Прызначаны для запальвання.
3. Гарачы, хвалюючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)