запако́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. запако́ўка запако́ўкі
Р. запако́ўкі запако́вак
Д. запако́ўцы запако́ўкам
В. запако́ўку запако́ўкі
Т. запако́ўкай
запако́ўкаю		 запако́ўкамі
М. запако́ўцы запако́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запако́ўка ж., в разн. знач. упако́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запакоўваць — запакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запако́вка запако́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заде́лка ж.

1. зала́дка, -кі ж., зала́джванне, -ння ср.; заштуко́ўванне, -ння ср.; ла́танне, -ння ср.; забіва́нне, -ння ср.; заклада́нне, -ння ср., закла́дванне, -ння ср.; зараўно́ўванне, -ння ср.; зама́званне, -ння ср., замуро́ўванне, -ння ср.; запако́ўванне, -ння ср.; запако́ўка, -кі ж.;

2. закрыва́нне, -ння ср., забарано́ўванне, -ння ср.; см. заде́лывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)