запа́йванне гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запа́йванне
Р. запа́йвання
Д. запа́йванню
В. запа́йванне
Т. запа́йваннем
М. запа́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запа́йванне ср. запа́йка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запайваць — запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Залатаць, паправіць паяннем.

З. дзірку.

З. кацёл.

|| незак. запа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́йванне, -я, н. і запа́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

|| прым. запа́йны, -ая, -ае і запа́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заліто́ўванне ср., уст., см. запа́йванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́ивание запа́йванне, -ння ср., уст. заліто́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропа́ивание запа́йванне, -ння ср., уст. заліто́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́йка ж., техн. запа́йка, -кі ж., уст. заліто́ўка, -кі ж.; (неоконч. действие) запа́йванне, -ння ср., уст. заліто́ўванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)