запа́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. запа́дка запа́дкі
Р. запа́дкі запа́дак
Д. запа́дцы запа́дкам
В. запа́дку запа́дкі
Т. запа́дкай
запа́дкаю		 запа́дкамі
М. запа́дцы запа́дках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

западка

Том: 11, старонка: 56.

img/11/11-056_0292_Западка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

potrzask, ~u

м. пастка; западка;

znaleźć się w ~u — апынуцца ў пастцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)