запабяга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запабяга́нне |
запабяга́нні |
| Р. |
запабяга́ння |
запабяга́нняў |
| Д. |
запабяга́нню |
запабяга́нням |
| В. |
запабяга́нне |
запабяга́нні |
| Т. |
запабяга́ннем |
запабяга́ннямі |
| М. |
запабяга́нні |
запабяга́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запабяга́нне ср., разг. заи́скивание
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заи́скивание паддо́брыванне, -ння ср.; запабяга́нне, -ння ср., падла́шчванне, -ння ср., падлі́званне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
иска́тельство ср., уст.
1. (поиски) шука́нне, -ння ср.;
2. (заискивание) паддо́брыванне, -ння ср., запабяга́нне, -ння ср.; падла́шчванне, -ння ср.; падлі́званне, -ння ср.; (льстивость) ліслі́васць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)