зао́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па заалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зао́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зао́лаг зао́лагі
Р. зао́лага зао́лагаў
Д. зао́лагу зао́лагам
В. зао́лага зао́лагаў
Т. зао́лагам зао́лагамі
М. зао́лагу зао́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зао́лаг м. зоо́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зао́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне заалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зао́лаг

(ад заа- + -лаг)

спецыяліст у галіне заалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зоо́лог зао́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zoologist [zəʊˈɒlədʒɪst] n. зао́лаг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zoolog

м. заолаг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мардвілка А. К. (заолаг) 4/457

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Іваноў А. В. (заолаг) 2/347

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)