зані́зкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зані́зкі |
зані́зкая |
зані́зкае |
зані́зкія |
| Р. |
зані́зкага |
зані́зкай зані́зкае |
зані́зкага |
зані́зкіх |
| Д. |
зані́зкаму |
зані́зкай |
зані́зкаму |
зані́зкім |
| В. |
зані́зкі (неадуш.) зані́зкага (адуш.) |
зані́зкую |
зані́зкае |
зані́зкія (неадуш.) зані́зкіх (адуш.) |
| Т. |
зані́зкім |
зані́зкай зані́зкаю |
зані́зкім |
зані́зкімі |
| М. |
зані́зкім |
зані́зкай |
зані́зкім |
зані́зкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зані́зкі разг. низкова́тый, сли́шком ни́зкий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зані́зкі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Нізкаваты, ніжэйшы, чым трэба. [Данута:] — Аж трыццаць два касцёлы і цэрквы ў нашай Вільні. Бо-ожа! — Няпраўда. Я палічыў сорак. Адсюль усіх не відаць, бо гэтая гара занізкая. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́нізка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
за́нізка |
за́нізкі |
| Р. |
за́нізкі |
за́нізак |
| Д. |
за́нізцы |
за́нізкам |
| В. |
за́нізку |
за́нізкі |
| Т. |
за́нізкай за́нізкаю |
за́нізкамі |
| М. |
за́нізцы |
за́нізках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
низкова́тый нізкава́ты, зані́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)