занясе́нне гл. занесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

занясе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. занясе́нне
Р. занясе́ння
Д. занясе́нню
В. занясе́нне
Т. занясе́ннем
М. занясе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

занясе́нне ср. занесе́ние;

даць суро́вую вымо́ву з ~ннем у асабі́стую спра́ву — дать стро́гий вы́говор с занесе́нием в ли́чное де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

занясе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. заносіць — занесці (у 2, 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зане́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць куды-н. мімаходам, па дарозе.

З. кнігі ў бібліятэку.

2. каго-што. Закінуць, прымусіць апынуцца дзе-н. вельмі далёка, накіраваць не туды, куды належыць.

Лёс занёс майго таварыша на Далёкі Усход.

Куды гэта вас занесла?

3. што. Падняць або, падняўшы, адвесці ўбок.

З. канец бервяна.

З. руку для ўдару.

4. каго-што. Запісаць, упісаць у што-н.

З. на Дошку гонару.

З. чыю-н. думку ў пратакол.

5. звычайна безас., што. Засыпаць, замесці.

Дарогу занесла снегам.

|| незак. зано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. зано́с, -у, м. (да 5 знач.) і занясе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

|| прым. зано́сны, -ая, -ае (да 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

immatrykulacja

ж. іматрыкуляцыя; занясенне ў спіс студэнтаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абмяле́нне н. Versánden n -s, Versándung f - (занясенне пяском); Séichtwérden n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

занесе́ние занясе́нне, -ння ср., унясе́нне, -ння ср., упі́сванне, -ння, запі́сванне, -ння ср.; см. заноси́ть​I 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verzéttlung, Verzéttelung

I

f -, -en

1) растра́чванне

2) раскі́дванне (на дробязі)

II

f -, -en выпі́сванне, занясе́нне на ка́рткі [у катало́г]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дапі́ска ж. (дадатак да напісанага) Náchschrift f -, -en; Zúschfrift f -, -en; Ergänzung f -, -en;

2. (занясенне ў спіс) Éintragung f -, -en; Registríerung f -, -en;

3. (пісьмовая заўвага) hinzúgesetzte schríftliche Bemérkung; Ergänzung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)