заняду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Стаць хворым, нядужым, захварэць.

|| незак. заняду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заняду́жаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заняду́жаю заняду́жаем
2-я ас. заняду́жаеш заняду́жаеце
3-я ас. заняду́жае заняду́жаюць
Прошлы час
м. заняду́жаў заняду́жалі
ж. заняду́жала
н. заняду́жала
Загадны лад
2-я ас. заняду́жай заняду́жайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заняду́жаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заняду́жаць сов. занемо́чь; прихворну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заняду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Адчуць сябе хворым, нядужым; захварэць. — Нешта зусім кепска адчуваю сябе, проста-такі раскіс, занядужаў, — прызнаўся цяпер Янукевіч Ваўчку. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заняду́жаць krank wérden, erkránken vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

занемо́чь сов. занемагчы́, заняду́жаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заняду́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да занядужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занеду́жить и занеду́житься сов., прост. заняду́жаць, занемагчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zasłabnąć

зак. занядужаць; захварэць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaniemóc

зак. занядужаць; захварэць; занемагчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)