зану́дны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зану́дны |
зану́дная |
зану́днае |
зану́дныя |
| Р. |
зану́днага |
зану́днай зану́днае |
зану́днага |
зану́дных |
| Д. |
зану́днаму |
зану́днай |
зану́днаму |
зану́дным |
| В. |
зану́дны (неадуш.) зану́днага (адуш.) |
зану́дную |
зану́днае |
зану́дныя (неадуш.) зану́дных (адуш.) |
| Т. |
зану́дным |
зану́днай зану́днаю |
зану́дным |
зану́днымі |
| М. |
зану́дным |
зану́днай |
зану́дным |
зану́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зану́длівы, зану́дны lángweilig; fáde;
зану́длівы чалаве́к ein lángweiliger Mensch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ábgeschmackt
a
1) безгусто́ўны; по́шлы
2) зану́дны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lédern
I
a
1) скураны́
2) разм. зану́длівы, зану́дны
II
1.
vt
1) дубі́ць
2) абшыва́ць ску́рай
2.
(sich) разм. знемага́ць ад нуды́ [тугі́, сму́тку]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)