занда́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
занда́ж |
занда́жы |
| Р. |
занда́жу |
занда́жоў |
| Д. |
занда́жу |
занда́жам |
| В. |
занда́ж |
занда́жы |
| Т. |
занда́жом |
занда́жамі |
| М. |
занда́жы |
занда́жах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зандзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каго-што.
1. Даследаваць зондам (у 1 знач.; спец.).
2. перан. Папярэдне высвятляць што-н. у каго-н. (кніжн.).
◊
Зандзіраваць глебу (кніжн.) — тое, што і зандзіраваць (у 2 знач.).
|| зак. пазандзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй (да 2 знач.).
|| наз. зандзі́раванне, -я, н. і занда́ж, -у, м. Зандзіраванне раны. Зандаж глебы. Зандаж печані.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)