занатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што і з дадан.

Запісаць што-н. для памяці або адзначыць у памяці.

З. пачутае ў запісной кніжцы.

|| незак. занато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

занатава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. занату́ю занату́ем
2-я ас. занату́еш занату́еце
3-я ас. занату́е занату́юць
Прошлы час
м. занатава́ў занатава́лі
ж. занатава́ла
н. занатава́ла
Загадны лад
2-я ас. занату́й занату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час занатава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

занатава́ць сов. записа́ть; отме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

занатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што і з дадан. сказам.

1. Запісаць што‑н. для памяці, зрабіць нататку. Я спяшаюся занатаваць у запісной кніжцы пачутае і бачанае. Галавач. // Заўважыць для сябе, адзначыць у памяці. [Дзед Талаш] занатаваў сабе: на людзях трэба быць такім жа асцярожным, як і на балотнай дрыгве. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занатава́ць, занато́ўваць sich (D) etw. notíeren [áufschreiben*]; sich (D) etw. vermérken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

занато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да занатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Адзначыць, запісаць, занатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vermérken

vt занатава́ць, запіса́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

записа́ть сов., в разн. знач. запіса́ць, мног. пазапі́сваць; занатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фальклары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па фальклору. Шмат хто з сучаснікаў Грыневіча ўспамінае, што фалькларыст пры кожнай нагодзе ўмудраўся пачуць і занатаваць песню. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)