Verbum

анлайнавы слоўнік

заміра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заміра́нне ср. замира́ние; обмира́ние; см. заміра́ць;

◊ з ~ннем сэ́рца — с замира́нием се́рдца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. заміраць — замерці.

•••

З заміраннем сэрца — адчуваючы моцнае хваляванне, трывогу. Аляксей з заміраннем сэрца чакаў, што майстар выкліча іменна яго. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заміра́нне н Erstérben n -s; Stóckung f - (спыненне); Verhállen n -s (гукаў); радыё Schwund m -(e)s;

слу́хаць з заміра́ннем mit stóckendem Hérzen zúhören*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заме́рці, -мру́, -мрэ́ш, -мрэ́; -мро́м, -мраце́, -мру́ць; замёр, -мёрла; -мры́; зак.

1. Стаць нерухомым, перастаць рухацца, дыхаць.

З. ад страху.

Ад нечаканасці замерла сэрца.

Словы замерлі на губах.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Заціхаючы, спыніцца.

Стук капытоў замёр у далечыні.

К ночы рух на вуліцах замёр.

|| незак. заміра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заміра́нне, -я, н.

З заміраннем сэрца (надта хвалюючыся ад чакання чаго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заміранне радыёсігналу

т. 6, с. 523

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

замира́ние заміра́нне, -ння ср.;

с замира́нием се́рдца з заміра́ннем сэ́рца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умиротворе́ние прымірэ́нне, -ння ср., заміра́нне, -ння ср.; супакае́нне, -ння ср.; неоконч. супако́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áusklang

m -(e)s, -klänge заміра́нне гу́ку; заклю́чны ако́ры́; перан. кане́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

обмира́ние

1. (действие) абамле́нне, -ння ср., абміра́нне, -ння ср.;

2. заміра́нне, -ння ср.; см. обмира́ть;

3. (полуобморочное состояние) абміра́нне, -ння ср.; абамле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)