заміло́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заміло́ўваю заміло́ўваем
2-я ас. заміло́ўваеш заміло́ўваеце
3-я ас. заміло́ўвае заміло́ўваюць
Прошлы час
м. заміло́ўваў заміло́ўвалі
ж. заміло́ўвала
н. заміло́ўвала
Загадны лад
2-я ас. заміло́ўвай заміло́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заміло́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заміло́ўваць несов. умиля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заміло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., каго (што).

Прывесці ў замілаванне.

Дзяўчынка замілавала нас сваёй ласкавасцю.

|| незак. заміло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умиля́ть несов. заміло́ўваць; (трогать) расчу́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)