замілава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замілава́ны замілава́ная замілава́нае замілава́ныя
Р. замілава́нага замілава́най
замілава́нае		 замілава́нага замілава́ных
Д. замілава́наму замілава́най замілава́наму замілава́ным
В. замілава́ны (неадуш.)
замілава́нага (адуш.)		 замілава́ную замілава́нае замілава́ныя (неадуш.)
замілава́ных (адуш.)
Т. замілава́ным замілава́най
замілава́наю		 замілава́ным замілава́нымі
М. замілава́ным замілава́най замілава́ным замілава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замілава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замілава́ны замілава́ная замілава́нае замілава́ныя
Р. замілава́нага замілава́най
замілава́нае		 замілава́нага замілава́ных
Д. замілава́наму замілава́най замілава́наму замілава́ным
В. замілава́ны (неадуш.)
замілава́нага (адуш.)		 замілава́ную замілава́нае замілава́ныя (неадуш.)
замілава́ных (адуш.)
Т. замілава́ным замілава́най
замілава́наю		 замілава́ным замілава́нымі
М. замілава́ным замілава́най замілава́ным замілава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замілава́ны умилённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замілава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замілава́ны замілава́ная замілава́нае замілава́ныя
Р. замілава́нага замілава́най
замілава́нае		 замілава́нага замілава́ных
Д. замілава́наму замілава́най замілава́наму замілава́ным
В. замілава́ны (неадуш.)
замілава́нага (адуш.)		 замілава́ную замілава́нае замілава́ныя (неадуш.)
замілава́ных (адуш.)
Т. замілава́ным замілава́най
замілава́наю		 замілава́ным замілава́нымі
М. замілава́ным замілава́най замілава́ным замілава́ных

Кароткая форма: замілава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замілава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замілаваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане замілавання; расчулены. Сядзіць і курыць — ён [дрывасек] замілаваны, Спакойна ў лесе для яго душы. Кірэенка. // Які выражае замілаванне. Замілаваны погляд. // Поўны замілавання. — Якія мілыя дзеткі, — замілаваным голасам хваліла старая. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замілава́ны gerührt, weich gestímmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

умилённый замілава́ны; расчу́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчу́лены, -ая, -ае.

Прыемна ўсхваляваны і замілаваны; які паддаўся чуллівасці; які выражае спагаду, спачуванне.

Расчулена (прысл.) дзякаваць.

Р. чалавек.

Р. голас.

|| наз. расчу́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замілава́на прысл. гл. замілаваны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rührend

a чуллі́вы, крана́льны, замілава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)