замяша́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. замяша́нне
Р. замяша́ння
Д. замяша́нню
В. замяша́нне
Т. замяша́ннем
М. замяша́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замяша́нне, -я, н.

Раптоўнае парушэнне парадку, збянтэжанасць, разгубленасць.

Прыйсці ў з.

Унесці з. ў шэрагі ворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замяша́нне ср. замеша́тельство, расте́рянность ж.; смяте́ние;

вы́клікаць з. — вы́звать замеша́тельство (расте́рянность, смяте́ние); привести́ в замеша́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замяша́нне, ‑я, н.

1. Стан разгубленасць збянтэжанасці. Зелянюк відавочна замяшаўся, і гэта яго замяшанне вылілася ў цяжкую, невыгодную для яго паўзу. Зарэцкі. Быў імгненны, як электрычная іскра, спалох, які працяў усю істоту, а хвілінай пазней, калі замяшанне прайшло, нейкае ўнутранае задавальненне. Навуменка.

2. Часовае парушэнне звычайнага ходу якога‑н. дзеяння; беспарадак, расстройства. — Сабраў бы ў камяк усю волю, прыняў бы адразу ўсе меры, каб не было ніякага замяшання ў калгасе. Хадкевіч. Кулямёт застракатаў другі раз, і ў першых радах зрабілася замяшанне. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замяша́льніцтва н., замяша́нне н. Verwírrung f -; Verlégenheit f -;

прыве́сці ў замяша́нне in Verlégenheit bríngen*, verwírren vt; verlégen máchen;

прыйсці́ ў замяша́нне in Verwírrung [Verlégenheit] geráten*, verlégen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збянтэ́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Прыйсці ў замяшанне, разгубіцца.

З. ад нечаканасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збянтэ́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго (што).

Выклікаць замяшанне, разгубленасць.

З. каго-н. пахвалой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пературба́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Нечаканая перамена ў ходзе чаго-н., якая выклікае беспарадак, замяшанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сму́та, -ы, ДМ сму́це, ж.

1. Паўстанне, мяцеж (уст.).

Сеяць смуту.

2. Душэўнае замяшанне, хваляванне.

С. на сэрцы.

|| прым. сму́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bewilderment [bɪˈwɪldəmənt] n. збянтэ́жанасць; замяша́нне;

stare in bewilderment глядзе́ць збянтэ́жана

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)